เป็นที่ทราบกันแล้วว่าทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
เป็นบ่อเกิดแห่งปัจจัยสี่และเครื่องอำนวยความสะดวกสบายในการดำเนินชีวิตของมนุษย์
ด้วยเหตุนี้จึงจำเป็นที่จะต้องทำการจัดการกับสิ่งแวดล้อม ทั้งนี้เพราะ
1.
สิ่งแวดล้อม บางอย่างเป็นสิ่งที่ใช้แล้วสิ้นเปลือง บางชนิดก็มีจำนวนจำกัด และไม่มีทางจะงอกเงยขึ้นมาใหม่ได้
เช่น แร่ธาตุต่าง ๆ เป็นต้น ดังนั้นมนุษย์จึงต้องช่วยกันอนุรักษ์ และจัดการกับทรัพยากรธรรมชาติ
เพื่อป้องกันการขาดแคลนและเพื่อมนุษย์จะได้นำมาใช้ประโยชน์ได้นานแสนนาน
2.
ประชากรของโลกมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นทุกวัน แต่ขณะเดียวกันทรัพยากรธรรมชาติมีจำนวนจำกัด
ถ้าไม่ช่วยกันบำรุงรักษา ในที่สุดทรัพยากรธรรมชาติเหล่านั้นก็จะหมดไปจากโลกหรือทรัพยากรธรรมชาติบางอย่างไม่สามารถเจริญงอกงามขึ้นมาใหม่ให้ทันต่อความต้องการได้เป็นเหตุทำให้มนุษย์ที่เกิดมาในภายหลังได้รับความเดือนร้อนจกาารขาดแคลนทรัพยากรธรรมชาติเหล่านั้น
3.
สิ่งแวดล้อม เป็นเครื่องส่งเสริมความเจริญ ทางด้านเศรษฐกิจ และมีประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต
ถ้าประเทศไทยหรือกลุ่มชนใดรู้จักการจัดการ และอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้คงอยู่
หรือยึดอายุการใช้งานออกไปได้มากเท่าใดจะทำให้ประเทศ หรือกลุ่มชนนั้นมีสถานะทางเศรษฐกิจที่มั่นคง
ประชาชนดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคมของโลกอย่างภาคภูมิ และสะดวกสบาย
4.
สิ่งแวดล้อมบางชนิดแสดงออกถึงความเจริญงอกงามทางด้านวัฒนธรรม เช่น โบราณวัตถุ โบราณสถาน
ตลอดจนทิวทัศน์ที่สวยงามตามธรรมชาติถ้าสิ่งเหล่านี้ไม่ได้รับการทำนุบำรุงดูแล หรือปล่อยให้ถูกทำลายไปก็เท่ากับสัญลักษณ์
หรือวัฒนธรรมของชาติถูกทำลายไปด้วย และจะไม่มีสถานที่เพื่อใช้พักผ่อนหย่อนใจ ทำให้การทำงานของคนเต็มไปด้วยความตึงเครียดตลอดเวลา
สรุปได้ว่า การจัดการกับสิ่งแวดล้อม ต้องคำนึงถึงทรัพยากรทุกอย่างในเวลาเดียวกันไม่ควรจะแยกพิจารณาเฉพาะอย่างใด
อย่างหนึ่ง เพราะทรัพยากรทุกอย่างมีส่วนเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด เพื่อให้การอนุรักษ์และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ได้ผลสูงสุดหรือบรรลุเป้าหมายในทุกพื้นที่ หรือทุกบริเวณที่เข้าไปจัดการนั้นจะต้องนำยุทธวิธีทั้งทางตรงและทางอ้อมมาพิจารณาร่วมกัน
เพื่อเลือกวิธีการที่เหมาะสม และเกิดประโยชน์มากที่สุดเข้าดำเนินการ จัดการไปพร้อมๆ
กัน หลักสำคัญหรือมาตรการสำคัญในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มีดังต่อไปนี้